“Bir insan olarak yaşamaya hakkım var mı yok mu?”

Ben 10 yıldır mülteciyim. Hala ikamet edeceğim, eşim ve çocuklarımla beraber yaşayabileceğim bir evim yok. Huzur içinde değilim. 23.07.1997 tarihinde Erbil’deki Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği(BMMYK) Ofisine kendimi tanıttım. 30.05.1998 tarihinde Erbil’deki Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği Ofisi tarafından mülteci olarak kabul edildim. Erbil’deki Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği Ofisi Cenevre’deki BMMYK merkezinden de kabul almam gerektiğini söyledi.

14.04.1999 tarihinde Cenevre tarafından da mülteci olarak kabul edildim. Artık üçüncü ülkeye gitmeyi bekledim. Ama BMMYK’dan bu konuyla ilgili bir haber çıkmadı. Üçüncü bir ülkeye gitmek bütün yasal yolları denedim. Hatta Irak’taki Birleşmiş Milletler yetkilisiyle şahsen konuştum. Ama aldığım cevap şu oldu; “siz Türkiye’ye gideceksiniz ve gitmek mecburiyetindesiniz. Artık Iraktaki Birleşmiş Milletler görev yapmıyor” dediler. Bu yüzden ben de ailemle, çocuklarımla beraber Türkiye’ye geldim. Türkiye’deki insanları insanlık açısından yakın ve samimi buldum. Benim artık İran’a dönme şansım hiç yok. Ben bir eş ve baba olarak eşim ve çocuklarımdan utanıyorum. Çünkü benim eşim ve çocuklarım itikatımdan dolayı perişan oldular. Kaçak olarak Türkiye’ye giriş yaptım. 12.04. 2003 tarihinde Türkiye’deki BMMYK Ofisi tarafından mülteci olarak kabul edildim. Ama yinede bir sonuç alamadım. BMMYK Türkiye Ofisi “Kuzey Iraktan geldiğiniz için beklemeniz gerekiyor” dedi. Türkiye’de ilk üç yıl Van’da kaldım. Şimdi iki yıldır başka bir ilde kalıyorum. Polis bize bir ara “Türkiye’den çıkmanız için izin geldi” dedi. Bir hafta sonra polis “Ankara’daki BMMYK Ofisine ülke belirlemek için başvurun” dedi. O başvuru tarihinin üzerinden 8 ay geçiyor. Ama hala bir haber yok. Ben siz yetkililere şunu soruyorum. Benim bir insan olarak yaşamaya hakkım var mı yok mu? Neden bir mülteci olarak 3 kabul belgem var? Ama neden Irakta avareydim ve hala Türkiye’de avareyim? Türkiye’de bana çalışma izni bile vermiyorlar. Bu nedenden dolayı hiçbir sosyal güvencem yok. Ben zaten çok hastayım ve çalışamıyorum. 17 yaşındaki kızım sabah saat 7’den akşam saat 11’e kadar çalışıyor. Ama yabancı olduğu için sadece 200.00 YTL veriyorlar. Biz bu ücretle 7 kişi bir ay geçinmek zorundayız. Ben bir baba olarak eşimden ve çocuklarımdan çok utanıyorum. Onların ne kadar acı çektiklerini gözlerinden anlıyorum. Benim çocuklarım 16 ve 17 yaşına geldiler ama hala okuma ve yazmaları yok. Çünkü çocuklarımı okutmaya gücüm yok. Bu yüzden de çok acı çekiyorum. Ben siz yetkililerin bana, aileme ve çocuklarıma yardım etmenizi talep ediyorum. Ben bunu derken sizlerden para yardımı istemiyorum. Sadece bizi başka bir ülkeye göndermenizi istiyorum. Benim sizden ve hayattan beklediğim çocuklarım için iyi bir gelecek. Ben çocuklarıma ve eşime ne kadar zulüm ettiğimin farkındayım.

Bu durum karşısında siz yetkililerden böyle bir aile reisine, acı dolu bir babaya yardımcı olmanızı istiyorum. Bizi üçüncü bir ülkeye göndermenizi talep ediyorum.

Teşekkürlerim ve saygılarımla,

Acı çeken bir mülteci

Bilgi Notu: Yukarıdaki mektup Kuzey Irak üzerinden Türkiye’ye gelen İranlı bir mülteciye aittir. Mülteci, Kuzey Irak üzerinden Türkiye’ye değişik tarihlerde gelen ve sayıları 1204 olarak bilinen İranlı Kürt mülteci grubundandır. Iraktaki BMMYK Ofisi tarafından mülteci olarak kabul edilen grup üyelerinden bazıları Irak’taki BMMYK Ofisinin üçüncü ülkeye yerleştirmeleri durdurması ve sonrasında Iraktaki BMMYK ofisinin kapanması üzerine (BMMYK Irak Ofisinin de yönlendirmesiyle) Türkiye’ye gelmişlerdir. Türkiye, ilk etapta bu gruptan bazı kişileri sığınma sürecine dahil etmiş ama daha sonra bu kişiler hakkında bir karar verilmeden bu uygulamadan vazgeçilmiş ve haklı bir gerekçe gösterilmeden bu grup üyelerinin sığınmacı olarak değerlendirilmeyecekleri belirtilmiştir. Bu grup üyeleri Aralık, 2003’te Türkiye’deki BMMYK Ofisi tarafından da mülteci olarak kabul edilmişlerdir. Türkiye bu mültecileri, sığınmacı olarak kabul etmemekte ve bu mültecilerin üçüncü ülkelere yerleştirilmesine izin vermemektedir. Bu nedenden ötürü yukarıdaki mülteci mektubundan da anlaşılacağı gibi bu mülteci grubu yıllardan beridir bir çok sorun yaşamaktadır. Bu kişiler sığınmacı olarak kabul edilmemekte ve bu kişilerin üçüncü bir ülkeye gitmelerine izin verilmemektedir. Bu durumdan ötürü pek çok mültecinin kaçak yollardan Türkiye’yi terk ettiği tahmin edilmektedir.

Read Previous

Türkiye’de sığınmacı ve mültecilerin sosyal güven(siz)liği

Read Next

Mültecilerin gereksinim duyduğu hizmetlerin niteliği